พูดง่ายๆ คือ วัสดุชั้นเดียวที่ด้านในของยาง
วัสดุทั้งหมดที่ใช้ในยางเป็นเรื่องเกี่ยวกับประสิทธิภาพ – ความสมดุลของการยึดเกาะ ความยืดหยุ่น และความทนทาน อาจทำให้คุณประหลาดใจที่ได้ยินว่าส่วนผสมของยางในอุดมคตินั้นมีรูพรุนจริง ๆ ดังนั้นอากาศจะค่อยๆ ในอดีต ปัญหานี้แก้ไขได้ด้วยการติดตั้งท่อที่มีส่วนผสมของยางที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง ซึ่งจะกักเก็บอากาศได้ดีกว่ามาก และมีผลเพียงเล็กน้อยต่อประสิทธิภาพโดยรวมของยาง
ปัญหาที่ใหญ่ที่สุดของการออกแบบนี้คือถ้าถูกเจาะ ท่อจะสูญเสียอากาศทั้งหมดอย่างกะทันหัน ซึ่งโดยปกติแล้วจะหลบหนีอย่างรวดเร็วผ่านหัวซี่ล้อบนล้อ ลมยางอย่างรวดเร็วของยานพาหนะใดๆ ไม่ดี โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเดินทางด้วยความเร็ว
สร้างขึ้นโดยคำนึงถึงความปลอดภัยเป็นหลัก ยางแบบไม่มียางในได้รับการออกแบบโดยนำส่วนของวัสดุที่เป็นท่อมาทำเป็นชั้นเดียวต่อเนื่องที่ด้านในของยาง และยังช่วยลดน้ำหนักอีกด้วย
แน่นอน ยางแบบไม่มียางในยังคงสามารถเจาะได้ แต่วัตถุที่กระทำผิดมักจะติดอยู่ที่ดอกยางและยางจะปล่อยลมออกช้าๆ ทำให้ผู้ขี่มีโอกาสชะลอความเร็ว ในเวลาเดียวกัน ซี่ล้อหล่อไม่จำเป็นต้องใช้อีกต่อไป ดังนั้นหน่วยทั้งหมดจึงถูกปิดผนึก
ปัจจุบัน แทนที่จะผลิตทั้งยางแบบมียางในและแบบไม่มียางในขนาดเดียวกัน บริษัทส่วนใหญ่ผลิตยางแบบไม่มียางใน และแนะนำให้ใส่ยางในขนาดเดียวกันหากต้องการ ข้อเสียคือเพิ่มน้ำหนักให้กับชุดล้อทั้งหมด ซึ่งอาจนำไปสู่ความร้อนที่มากขึ้น ซึ่งท้ายที่สุดหมายถึงการสึกหรอของยางเร็วขึ้น
หากยางระบุว่าเป็น "ประเภทยาง" แสดงว่ายางนั้นไม่มีซับในแบบไม่มียางใน จึงไม่สามารถรับลมได้ จึงต้องติดตั้งยางใน